نکات مهم صورتهای مالی تلفیقی
( استاندارد شماره 39 )
هدف این استاندارد:
(نکات مهم صورتهای مالی تلفیقی)
تعیین اصول ارائه و تهیه صورتهای مالی تلفیقی در زمانی است که واحد تجاری، یک یا چند واحد تجاری دیگر را کنترل میکند.
یک واحد تجاری که واحد تجاری اصلی است باید صورتهای مالی تلفیقی ارائه کند. واحد تجاری اصلی، در صورت احراز تمام شرایط زیر، ملزم به ارائه صورتهای مالی تلفیقی نیست:
الف. واحد تجاری مزبور، واحد تجاری فرعی تماماً متعلق به واحد تجاری دیگر باشد یا واحد تجاری فرعی باشد که کمتر از 100 درصد مالکیت آن متعلق به واحد تجاری دیگر است و سایر مالکان آن، شامل مالکان فاقد حق رأی، از عدم ارائه صورتهای مالی تلفیقی توسط واحد تجاری اصلی مطلع شده اند و با آن مخالفت نمیکنند.
ب. ابزارهای بدهی یا مالکانه واحد تجاری در بازار در دسترس عموم (بورس اوراق بهادار داخلی یا خارجی یا بازار فرابورس، شامل بازارهای محلی و منطقهای)معامله نمیشود.
این استاندارد
برای طرحهای مزایای پس از بازنشستگی کارکنان که استاندارد حسابداری 33 مزایای بازنشستگی کارکنان در مورد آنها کاربرد دارد، بکار گرفته نمیشود.
اگر واحد تجاری اصلی، واحد تجاری سرمایه گذاری باشد، در صورتی نباید صورتهای مالی تلفیقی ارائه کند که طبق بند 33 این استاندارد، ملزم باشد تمام واحدهای تجاری فرعی خود را به ارزش منصفانه اندازهگیری کند و تغییرات ارزش منصفانه را در سود یا زیان دوره نشان دهد.
واحد تجاری اصلی باید صورتهای مالی تلفیقی را با استفاده از رویه های حسابداری یکنواخت برای معامالت و سایر رویدادهای همسان در شرایط مشابه تهیه کند.
واحد تجاری اصلی باید منافع فاقد حق کنترل را در صورت وضعیت مالی تلفیقی، در بخش حقوق مالکانه، جدا از حقوق مالکان واحد تجاری اصلی ارائه کند.
اگر واحد تجاری اصلی، کنترل واحد تجاری فرعی را از دست بدهد، واحد تجاری اصلی.
الف. داراییها و بدهیهای واحد تجاری فرعی پیشین را از صورت وضعیت مالی تلفیقی قطع شناخت میکند.
ب. هرگونه سرمایه گذاری باقیمانده در واحد تجاری فرعی پیشین را به ارزش منصفانه در زمان از دست دادن کنترل، شناسایی میکند و حسابداری بعدی سرمایه گذاری و هرگونه مبالغ پرداختنی به واحد تجاری فرعی پیشین یا دریافتنی از آن را طبق استانداردهای حسابداری مربوط انجام میدهد. ارزش منصفانه مزبور، باید به عنوان ارزش منصفانه در زمان شناخت اولیه دارایی مالی در نظر گرفته شود یا در صورت تبدیل به سرمایهگذاری در واحد تجاری وابسته یا مشارکت خاص، به عنوان بهای تمام شده در زمان شناخت اولیه آن، در نظر گرفته شود.
پ. سود یا زیان مرتبط با از دست دادن کنترل را که قابل انتساب به منافع دارای حق کنترل پیشین است، شناسایی میکند.
صورت های مالی تلفیقی
صورتهای مالی تلفیقی صورتهای مالی گروه است که در آن داراییها، بدهیها، حقوق مالکانه، درآمدها، هزینهها و جریانهای نقدی واحد تجاری اصلی و واحدهای تجاری فرعی آن به گونه های ارائه میشود که گویی متعلق به شخصیت اقتصادی واحدی است. کنترل سرمایه پذیر سرمایه گذار زمانی بر سرمایه پذیر کنترل دارد که در معرض بازده متغیر ناشی از ارتباط با سرمایه پذیر قرار گرفته باشد یا نسبت به آن بازده از حق برخوردار باشد و از طریق تسلط بر سرمایه پذیر، توانایی اثرگذاری بر آن بازده را داشته باشد. تصمیم گیرنده واحد تجاری دارای حق تصمیم گیری که یا اصیل است یا نماینده سایر گروهها. گروه واحد تجاری اصلی و واحدهای تجاری فرعی آن.
واحد تجاری سرمایه گذاری واحد تجاری که:
الف. به منظور ارائه خدمات مدیریت سرمایه گذاری به یک یا چند سرمایه گذار، وجوهی را از آنها دریافت میکند.
ب. در برابر سرمایه گذار( سرمایه گذاران )متعهد میشود که هدف فعالیتهای تجاری آن، سرمایه گذاری وجوه مزبور تنها برای کسب بازده از محل افزایش ارزش سرمایه گذاری، درآمد سرمایه گذاری یا هر دو باشد؛
پ. اساساً عملکرد تمام سرمایه گذاریهای خود را بر مبنای ارزش منصفانه، اندازهگیری و ارزیابی میکند. منافع فاقد حق کنترل حقوق مالکانه در واحد تجاری فرعی که بطور مستقیم یا غیرمستقیم، قابل انتساب به واحد تجاری اصلی نیست. واحد تجاری اصلی واحد تجاری که یک یا چند واحد تجاری را کنترل میکند. تسلط حق بالفعلی که توانایی فعلی برای هدایت فعالیتهای مربوط را میدهد. حق حمایتی حقی که برای حمایت از منافع شخص دارنده آن حق، بدون ایجاد تسلط شخص یاد شده بر واحد تجاری که این حق مرتبط با آن است، برقرار میشود.
دانلود فایل
